مدامم مست می‌دارد، نسیم جعد گیسویت

امروز از جلوی خانه‌ی مرحوم رضوی سروستانی در خیابان پیروزی گذشتم. دق البابی کردم ببینم می‌توانم یادی زنده کنم، کسی نبود. طبقه‌ی اول ساختمان را آماده کرده بود برای آموزش آواز و اهل و عیال در طبقه‌ی بالا بودند. عاشقان و شاگردان وقت و بی‌وقت مزاحم می‌شدند و او کریم‌تر از آن بود که درب خانه‌اش را چو امروز بسته بگذارد. روزی رفتم برای عید مبارکی گویا، یا خانه را که تازه خریده بود. در حین پذیرائی گفت: آقا این دیگر کهنه شده یکی بنویسید که باز نصب کنم بر سردر که اهلش رعایت کنند. دیدم تکه مقوائی آورد که رویش نوشته بودند؛ یاعلی. جهت حفظ حرمت کلاس، لطفا با وضو وارد شوید.

این‌جا کلاس آموزش آواز استاد بود، که برای او تقدس زیارتگاه داشت.