مرغ سحر

به‌مناسبت اجرای دوباره‌ی «مرغ سحر» در کنسرت‌های اخیر استاد

یه مرغی بود اسمش سحر بود. تا یه بار از لونش دراومد ملت اشتباهی فکر کردن طرف خانومه. از اون خانوما که پول می‌دن شب تا صب می‌رن بغلشون واسه جفتک زدن. نه که همچی خوشگلم بود، احساس نوستالوژيک دوران واز بودن شهر نو رو هم که زنده می‌کرد دیگه طرف تا می‌دیدش از خود بی‌خود می‌شد. خلاصه جونم واستون بگه هر کی از را رسید یه حالی به مرغ بخت برگشته داد. مردمم چون فکر می‌کردن پولشو دادن؛ پس باید هر جوری که عشقشونه مرغ زبون بسته باهاشون را بیاد، هر بی‌ناموسی‌ای هم که بخوان باید واسشون بکنه. حالا دیگه مرغه گلوش که پاره شده هیچ، اونشم ایضاً. والسلام.