Sunday, August 26, 2007

رنگ رخساره‌ی شجریان

واقعیت‌اش بعد از ماجراهای فروش بلیط کنسرت شجریان، دیگر نمی‌خواستم چیزی از آرشیو قدیمی و نایاب استاد را در وبلاگ قرار دهم. اما مصاحبه‌ی علی اصغر سیدآبادی عزیز با او، باز دیوانه‌ام کرد تا قطعه‌ای کم‌یاب و خصوصی را با صدای داوودی شجریان منتشر کنم.
حرف از او پایان نمی‌پذیرد. وقتی به او و هنرش و حقی که بر گردن من دارد می‌اندیشم... اصلاً ناگفتنی‌ست. بی‌شک اگر او نبود - حداقل برای من این‌گونه است - عبور از لحظاتی دشوار در زندگی میسر نمی‌شد. شاید به مدد صدای او بود که این همه راه آمده‌ام و هنوز برپایم. فایده ندارد. جملات یاری‌ام نمی‌کنند. بشنوید قطعه‌ای ضربی در ماهور شریف را با ساز شیرین مرحوم حبیب‌الله بدیعی و صدای ملکوتی استادمان شجریان که رنگ رخساره خود خبر می‌دهد از حال نهانم!

Labels: