خانه­ی پدری

از شهر تهران اگر به سمت اصفهان حرکت کنی و در دشت­هائی که فاصله­ی زمین تا آسمان زیاد نمی­نماید؛ طی طریق کنی، لاجرم در بین راه به "سه راهی سلفچگان" می­رسی که انتخاب مسیر حرکت به سمت مقصد اصفهان را در چند گزینه می­بینی. راه خمین، راه گلپایگان یا راه کمربندی. اگر راه دیگری هست من نرفتم و نمی­دانم!
در دلت هست که در بین راه غیر کویر زیبا، آبی هم ببینی و تفرج­گاهی کوهستانی هم بیابی پس راه گلپایگان و خوانسار را برمی­گزینی که از کویر اولی به منطقه­ای برسی که چون نگینی در دل بیابان خشک خودنمائی می­کند. شهری سرسبز با آب و هوائی کوهستانی. پر از چشمه­سار و درخت­های گونه­گون. شهر لاله­های سرنگون "اشک مریم".
خوانسار در ۱۳۵ كيلومتری استان اصفهان قرار دارد. اين شهرستان در دامنه كوه های زاگرس شرقی در دره باريكی در دامنه كوه های قبله و گلستانكوه واقع شده است. از طرف شمال به گلپايگان و از جنوب به فريدن محدود می شود که قدمتش را به بیش از هزار سال می­رسانند.
در افسانه­ها وجه تسمیه­ی خوانسار را که به زبان محلی "خو-سار" یا عامیانه­تر "خون­سار"ش می­خوانند مربوط به ساربانی دانسته­اند که گویا اشرار خونش را به ناحق بر زمین ریخته­اند و از آن است که این شهر لاله­ پرور شد و شد خونسار.
زبان مردمانش راه به فارسی قدیم (دَری و پهلوی) می­برد. با شیوه­ی ادای مخصوص به خود که منحصر بفرد است و بر شیرنی زبانش افزوده است. به طور مثال می­توان نوع گویش و زبانشان را نزدیک به زبان دوبیتی های فهلوی حضرت باباطاهر دانست که لری قدیم است.
به سرچشمه­ی خوانسار که بروی؛ در یک نقطه گویا عرفان و فقه را می­بینی که به هم رسیدند و هیچ­کدام جای دیگری را تنگ نکرده­اند. مقبره­ی پیر خوانسار که مدفن "سید صدرالدين حسيني" پايه گذار مذهب تشيع (از اصفهان تا اراك و از بروجرد تا خوزستان) در قرن ششم هجری است گویا مشایخ و پیران و فقیهی چون "شهید ثانی" را نیز در خود جای داده است. خاکش عجیب متبرک است! چشمه­ای بس پاک درست از زیر بقعه می­گذرد که هیچ­گاه برکتش را از مردم دریغ نکرده است. چشمه­اش هم درویشی است آخر!
این­جا را در زمانی نه­چندان دور "دارالمومنین" هم می­گفتند. اما کیست که صدای ادیب و محمودی خوانساری را نشنیده باشد؟ این­جا صدای خوش هنوز هم بسیار می­یابی. خوانسار اهل نظر فراوان داشت. همچو جناب "سید محمد تقی غضنفری" عارف کامل، که نماز پدرم را در طفولیتش می­خرید برای امواتی که نماز قضا داشتند، با آن­که پدر هنوز به سن تکلیف شرعی نرسیده بود اما می­دانست چه می­کند که اهل نظر بود و....

به اصفهان نمی­رسی و همین­جا اتراق می­کنی. این­جا خوانسار است. خانه­ی پدری.

*منبع عکس­: amical.blogspot.com

سه عکس دیگر از خوانسار: 1 (سرچشمه) , 2 (گلستانکوه) , 3 (باغی با رود سرچشمه)