ذهن ِ خلاق

رفیقی می­گفت تو عملا ذهنت در موضوع سازی خلاق نیست. یعنی نمی­توانی موضوع بسازی و درباره­اش در وبلاگ بنویسی! حکمن باید داریوش ملکوت بنویسد و تو به او گیر بدهی و مطلب بی­چاره را بالا و پائین کنی و بچلانی­اش تا مطلبت را مثل آدم بنویسی و الا بقیه اش که خودت می­نویسی؛ همه چـ...ناله است! دیدم بنده­ی خدا حق داشت. تا خوانده یا از همین نوع ناله­های بی­صدا و بی­بو بوده یا پیرو سخن جناب داریوش میم دامت عزة. احیانا هم اگر از دست بی­کفایتم در برود چیزکی بی­مایه و آبکی.
خوب چشم. بنده از این به بعد سعی می­کنم موضوع­سازی کنم. در همین حیطه­ها که نوشتم در این بغل (داستانِ قصه­ی ما) برایتان خواهم نوشت. ولی حق بدهید بعضی وقت­ها که بغضم را نمی­توانم فروبخورم آن­را بر سر وب­لاگ هوار کنم.
بقول نیکان: زیاده عرضی نیست.