جواب بر "موسیقی در عزلت"

آقای علیرضا مرادی نویسنده­ی مقاله­ی «موسیقی برای مردم!» بر نقد من که هنوز کامل نشده است تا بقیه­ی سخن را هم بشنود، جوابیه­اش را ایمیل کرده است. عین جواب ایشان را در ذیل بخوانید و قضاوت با خودتان.

جناب آقای امیر عباس ریاضی
نویسنده محترم " موسیقی در عزلت"
اختصاص یافتن هشت سطر اولیه ازنوشته جنابعالی به توصیف جگونگی و اسباب وعلل "شاخ در آوردن" تان در قبال نوشته اینجانب که از سوی روزنامه ایران تحت عنوان " موسیقی برای مردم" نام گذاری شده ، موجبات انبساط خاطر مرا فراهم کرد.
فرموده اید که بنده "قصه­ی کهنه شده­ی وجه تمایزات موسیقی اصیل را با موسیقی پاپ بر شمرده و لاجرم گاه گاه اشاراتی به موسیقی ایرانی در آن " کرده ام . مزید براین ، اشاره کرده اید که : "در همین یک صفحه – فارغ از اشکالات بنیادینی که می­توان بر نوع نوشتار بسیار غیر حرفه­ای و غیر ژورنالیستی آن داشت - گاه چنان به ضد و نقیض­هائی در اظهار نظر بر می­خوریم که هوش از سرمان می­پرد. "
قبل از هر چیز باید بگویم جنابعالی با تاکید شور انگیز خود بر"غیر ژورنالیستی" بودن نوشتار اینجانب ، مراتب حرمت بنده و شعور خود را حفظ کرده اید.ازاین بابت منت گذاشته اید. و اما ،
کاش با چنین سرعتی از " اشکالات بنبادین " فارغ نمی شدید و برای آنکه حجت خود را بر آدم های " بدون کفایت علمی" همانند من تمام می کردید ، به جای پرداختن به حاشیه ها به همان " اشکالات بنیادین " می پرداختید.
چگونه است که نوشته دیگری بزعم شما " قصه ای کهنه شده " است ، اما هدف نوشته خود تان " بررسی بخش­هائی از مقاله است که به موسیقی اصیل و نارسائی­هایش می­پردازد. " نوشته مورد خطاب جنابعالی همچنانکه به خوبی آن را بیان فرموده اید در باره تمایز های موسیقی اصیل با موسیقی پاپ است و شما مرقوم فرموده اید که "دقت در بخش موسیقی پاپ و غیره هم بماند برای کسانی که حوصله دارند یا وقت اضافی." و من نمی دانم به کسی که دعوی منطق دارد و پاراگراف به پاراگراف دنبال صغری کبری چیدن طرف مقابل است و به خیال خود مچ گیری می کند که وا موسیقی اصیلا(!) طرف تعاریف و مفاهیم موسیقی را نمی داند ویا در جای دیگر کشف می کنید که مقدمه چینی هایش ( شما بخوانید دسیسه چینی هایش تا اقای ریاضی خوشحال تر شود) نادرست است و نتیجه گیری اش نادرست تر. و اینکه چرا در مورد علاقه مردم ایران به موسیقی اصیل واژه "ظاهرا" گفته شده و از باطن آن حرفی به میان نیامده ، به راستی من چه باید بگویم ؟
دوست عزیز کسی که سخن از" نظرها و پژوهش­های علمی در جامعه­ی دین باور" به میان می آورد و معتقد است که انسانهای غیر دین باور اصولا جایگاهی در نظر ها و پژوهش های علمی در جامعه دین باور "او" ندارند، باید حالا حالاها موسیقی گوش کند تا وقتی بزرگ شد با زبان و پیام موسقی آشنا شود.اظهار نظر فنی در مورد انواع موسیقی و جنبه های جامعه شناختی ان بماند پیشکشش!
علیرضا مرادی
17/8/1385