حرف و صوت و گفتِ مولوی و قلم پای حقیر!

حرف و صوت و گفت را برهم زنم
تا كه بی این هر سه با تو دم زنم

داشتم فکر می‌کردم: تازه مولوی در دفتر اول چنین گفته، اگر این کارها را نمی‌کرد مثنوی‌اش چند مَن می‌شد؟ آخر پدر چندی قبل یک مثنوی به من هدیه داد، حقیقتاً سنگین و در قطع بزرگ که برای خواندن‌اش باید از رحل استفاده کرد. دیروز داشتم تورقی می‌کردم که رحل چوبی هم تاب نیاورد و کتاب مبارک را سُراند روی قلم پای من بخت برگشته. این هم از اثرات مثنوی‌ست لابد!