محمد علی ابطحی در
وبلاگش خبر از برگزاری سمیناری تحت عنوان «دین و مدرنیته» داده است. همین پنجشنبه در حسینیه ارشاد. سخنرانانش که چنگی به دل نمیزنند غیر یکی دوتا که مطمئنم کاملا تخصصی به مقولهی مورد اشاره پرداختهاند. باید دید و شنید. بیشتر شبیه تلاشی جانکاه برای برپا نگه داشتن چند اسم است. مخصوصا پانل اولش! عیبی ندارد. همین که سمیناری تحت این عنوان برگزار میشود جای شکرش باقیست. به قول خود ایشان از مسائل جدی و ضروری دنیای امروز و کشور ماست!
میرویم تا ببینیم چه شود.
1 نظر:
سوشیانت عزیز ، من سر رشته ای حتی اندک ، از این مباحث ندارم . اگر اشتباه نکرده باشم و حدسم از مباحثی که قرار است در این سمینار و موارد مشابه مطرح گردد ، صحیح بوده باشد ، چند سوال کلی دارم . نظر خودت چیست ؟ دین و مدرنیته . مگر نه آنکه دین اصولی است چندگانه و مطلق که ریشه در فطرت و ذات هر انسان ، مستقل از زمان و مکان دارد ؟ و مگر نه آنکه دین در عین تکثر ، در کلامی وحدت دارد ؟ آیا اصولا دین را می توان با زمان انطباق داد ؟ آیا اگر به دین در جایگاه خود پرداخته شود ، و سعی بیهوده ای در ارتباط دادن آن با دیگر مسائل نشود ، جایگاه و ارزشش بیش از پیش حفظ نخواهد شد ؟ آیا همین چند اصل ساده و مشترک که در تمام ادیان آورده شده است ، نمی تواند پیام آور صلح و نیکی و آرامش و سعادت برای نوع بشر ، بدور از زمان و مکان ، گردد ؟ آیا این مباحث به نوعی توجیه یا تفسیر ولذا فاصله گرفتن از اصل نخواهد بود ؟ آیا پیچیده کردن اصولی ساده و انسانی در قالب دین ، بستری برای استفاده ابزاری از دین فراهم نمی کند ؟ دانسته یا نادانسته . و آیا نه آنکه ما اصل را رها کرده ایم و آنچه خود می پسندیم را در قالب توجیه های عقلانی شخصی از دین ابراز می کنیم ؟
Post a Comment
خانه >>