Labels: صبوحی
نوشته شده توسط سوشیانت در
7:10 PM
|
The 1000th Saoshyant's Letters |
گاه نوشته‌های امیر عباس ریاضی درباره‌ی الهیات، اجتماعيات، هنر و ...
◙
سوشيانت
[سوشیانس] يعنی سود رساننده؛ نام منجی آخر زمان در دين بهی يا مزديسنا است و هر کس که چنین باشد یا در طلبش گام بردارد نیز، به نوعی خود سوشيانتی دیگر است. اوست که می آيد و اما...
May 2005
*
June 2005
*
July 2005
*
August 2005
*
September 2005
*
October 2005
*
November 2005
*
December 2005
*
January 2006
*
February 2006
*
March 2006
*
April 2006
*
May 2006
*
June 2006
*
July 2006
*
August 2006
*
September 2006
*
October 2006
*
November 2006
*
December 2006
*
January 2007
*
February 2007
*
March 2007
*
April 2007
*
May 2007
*
June 2007
*
July 2007
*
August 2007
*
September 2007
*
October 2007
*
November 2007
*
December 2007
*
January 2008
*
February 2008
*
March 2008
*
April 2008
*
May 2008
*
June 2008
*
July 2008
*
August 2008
*
September 2008
*
■
مسعود بهنود *
داریوش محمدپور *
حلقه ملکوت *
رضا شکراللهی *
امیر حسین سام *
مهدی جامی *
پرونده‌ی ما و غرب *
كورش عليانی *
محمدعلی ابطحی *
نیکان *
مانا مهر *
فاطمه شمس *
فراق *
حنجره *
اسیر دل *
مرتضا دلاوری پاريزی *
آبی رها *
رادیوسیتی *
زمستان است *
میرزا پیکوفسکی *
بزرگمهر حسین پور *
هنوز *
عباس معروفی *
یداله رویایی *
سید علی میرافضلی *
امشاسپندان *
سید مهدی شجاعی *
ناصر خالديان *
مریم مومنی *
احسان عابدی *
مجتبی سمیع نژاد *
میم. نون. *
اردوان روزبه *
الهام رفعتی *
آقای اولد فشن *
فربد *
فرید وحدت *
حسین نوروزی و بانو *
علیرضا مجیدی *
افسون فسرده *
مسیح علی‌نژاد *
سعید تقی پور *
رضا ناظم *
توکا نیستانی *
انکراتیک! *
سید یوسف منیری *
مریم مهتدی *
سه‌شنبه نویسی‌ها *
سهام‌الدین بورقانی *
عباس عبدی *
رامین مولائی *
یاسر میردامادی *
علیرضا مازاریان *
محمد رضا ویژه *
رسول نمازی *
سیدعباس سیدمحمدی *
مهدی قاسمی *
منصفانه *
داستان قصه‌ی ما:
- اگر كار بر مرادِِ من بودى و قلم بر مراد خود بر كاغذ نهادمى، جز تعزيت-نامه‌ها ننوشتمى، اما تو صاحب مصيبت نيستى و مرا از آن غيرت آيد كه هركسى در احوال مصيبت زدگان نگاه كند از راه تماشا، مصيبت زده‌اى بايستى تا اندوه خود با او بگفتمی...
شکوی الغریب. عین القضات.
- در هر حرفی از این نوشته، هزار هزار خروار درد است. بس رنجورم و کسی نیست که با او دمی بزنم... نامه‌ها. همان.
سایر لینک‌ها
|
|
9 نظر:
آخ گفتی! آخ گفتی!
kheili ziba bood ,kheiliiiii,
rooham taze shod.
minou
صبوحی‌زده‌ايم اما مست نمی‌شويم.. چه‌كنيم؟
آقا مرتضی جان!
شاید از هفت خط پیمانه گذر کرده ای جانم. لاجرم وصل ساقی بایدت. فکری به حال آن کن برادر.
السلام علیک یا ابانا یا اباصالح المهدی
کلام مولا!!!!...؟
چقدر دلنشین بود
سلام
از كجا پيدا كه پيوسته ايم ؟؟؟؟؟
مثلا فکر کردی وقتی علی حرف از پیوستن میزنه حتما باید لنگ حرف بچسبونیم به طاق آسمون؟ نه آبجی علی هم دنیا رو میگه هم آخرت. قراره حرف علی کامل باشه. فعلن دنیاتو با حرف علی بساز پیوستن آن چنانی و آخرتی پیشکشت. اووووه کی میره این همه راهو. از کجا معلومه که پیوستیم؟ خوب نپیوستیم. آخر توهمی هااااا
دروود دوست گرامی در زمینه پیامی که نگاشته بودید. حق با شماست همه ملت ها با هم خویشاوند و مشترکات یکسانی دارند در حقیقت با هم یگانه ایم. اما منظور من بیشتر مربوط به بحث ادبیات و فلسفه بود . مشترکات غیر قابل انکاری در مبحث فلسفه و ادبیات بین ایرانیان و آلمان ها وجود دارند . مباحث کانت بیش از همه وامدار ملاصدرا و آرای پورسینا هستند . در علوم دیگر نیز آنقدر متخصصین آلمانی در ایران فعالیت داشته اند که برای دانشجویان رشته های فلسفه باستان شناسی زبان شناسی فرهنگ و زبان های باستانی و روان شناسی مردم شناسی گیاه شناسی و زمین شناسی و.....آموختن زبان آلمانی در فهم متون مستشرقین واجب مینماید..ضمنا در مورد مکتب قبالا خیلی خوشحال میشوم که چند پستی را به این امر اختصاص دهید و از نتیجه تحقیقات ما هم بهره مند سازید چندین مقاله نیز برای شما تهیه کرده بودم اما از متون دست اول نبود و برای همین نفرستادم. پیروز باشید.
سلام جناب آقای محمدعلی
شما هر طور که دلتون می خواد می تونید برداشت کنید چون از دید
خیلی ها انسان کاملاً مختار هست زندگی خودش رو هر طور که به صلاحشه و هماهنگ با ذهن خودشه انتخاب کنه
باقی سوال شما رو(ففط در جهت روشن شدن ذهن شما و نه تبریه) تو و بلاگ پاسخ دادم
ممنونم
Post a Comment
خانه >>