همایش صابئین مندائی

موسسه­ی گفتگوی ادیان؛ سه­شنبه­ی آینده (30/8/1385) نشستی برگزار می­کند با عنوان «نشست علمی آشنایی با هموطنان مندایی (صابئین مندایی)» و استادانی همچون سالم چوحیلی (رئیس انجمن صائبین مندایی) و دکتر مسعود جلالی مقدم ( استاد دانشگاه) هم در آن سخنرانی خواهند کرد. با توجه به عدم شناخت صحیح از این دین و دین­ورزان­اش در ایران و کمبود آزاردهنده­ی منابع اصیل در این رابطه؛ شرکت در این همایش را برای اهل تحقیق به شدت توصیه می­کنم. اطلاعات این همایش را هم در لینک خبر بخوانید.

پ.ن: معرفی کتاب.
کتاب «تعمیدیان غریب» نوشته­ی مهرداد عربستانی به مطالعه­ی دین­ورزی صابئین ایران می­پردازد که توسط نشر افکار در سال 1383 انتشار یافته است. این کتاب شامل 6 فصل است که فصل اول آن «اسطوره و تاریخ مندایی» را بیان کرده و از روایات و متون دینی به عنوان سند تاریخی یاد می­کند و از همسایگی تاریخی صابئین با مسلمانان سخن می­راند.
«کیهان شناسی مندائی» فصل ذیگر این کتاب است که در آن به بیان مراتب موجودات و جغرافیای کیهانی و آفرینش و آخرت و عقایدی همچون اجرام آسمانی موءثر در مقدّرات بشر در دیدگاه مندائیان می­پردازد.
فصل بعدی «مناسک طهارت دینی مندائی» را مورد تحقیق قرار داده و در آن توضیح کاملی در مورد اعتقاد مندائیان به آب جاری بعنوان آب زنده جهت تعمید و غسل و وضو ارائه شده است.
همچنین فصلی که «سلسله مراتب دینی» نام­گذاری شده است نگاهی به مناسک انتصاب روحانیون دارد که در آن حرکت از موقعیت معمولی به موقعیت ممتاز مستلزم مناسکی است که با توجه به شدت آنها؛ امتیازات موقعیت جدید وضع می­شود.
نویسنده «مناسک مندائی و گذرهای محتاطانه» را در فصل پنجم جای داده­است. اینها مناسکی هستند که که با موقعیت شخص یا گروه در ارتباط هستند و طی این مناسک که در رابطه با تولّد، بلوغ، ازدواج و مرگ می­باشد شخص یا گروه از یک موقعیت به موقعیت جدید دیگر منتقل می شود (بررسی دوره­های گذار اجتماعی و فردی در این دین).
فصل «صابئین مندایی، دین ورزی و امر اجتماعی» به امکانات معیشت، صنعت­گران شهری، گردهمائی­ها، مناسبات دینی و آموزشهای مختلف می­پردازد. همچنین تاثیر انقلاب و جنگ بر زندگی مندائیان و دغدغه­های هویتی آنها را بیان می کند.
کتاب «عربستانی» در بردارنده­ی تصاویر، جدول و حروف الفبای مندائی است.
صابئین مندائی قومی هستند که با آرامش در خوزستان زندگی می­کنند و بر اساس متون مقدّسشان موجودیّت تاریخی ایشان به زمان آدم ابوالبشر بر می گردد. طبق روایات مندائی، ایشان در فلسطین و در جایی بنام مدیان ساکن بودند، 60 سال بعد از وفات یهایهانا (یحی) پس از تعارض و کشمکش با کلیمیان به بین النهرین کوچ کردند. آنچه در دوران اسلامی بر شناخت بهتر صابئین مندائی سایه انداخته «خلط شدن ایشان با صابئین حرّان می­باشد» که دارای اعتقاداتی همچون ستایش اجرام آسمانی بودند، حال آنکه صابئین مندائی باورهای موّحدانه دارند و همان صابئین مذکور در قرآن هستند.