نقد به شیوه‌ی عبدی کلانتری! طنز

عشق و انقلاب - نوشته‌ی عبدی کلانتری.
قسمت‌های پررنگ شده از متن عبدی است.

ماه بهمن ، ماه انقلاب ايران بود و هفتهء گذشته نيز، «هفتهء عشق» در راديو زمانه. در برنامهء اين هفته به مضمون «عشق و انقلاب» مي پردازيم. عبدی به چه علت در ابتدای نوشتار خود در سطر اول، کلمه‌ی اول، حرف اول، ماه گذشته را به ماه جدید پیوند داده؟ چه سنخیتی بین ماه بهمن و اسفند موجود است که ایشان در ماه اسفند از ماه بهمن که دیگر کسی به آن فکر هم نمی‌کند حرف می‌زند. ایشان می‌توانست لب سخن خود را با توجه به گستردگی معنای که محتمل بر زمان خواستی نیست بگوید. آقای عبدی چرا حداقل یک هفته از اوضاع جهان عقب است؟ آیا این نشانه‌ی استعداد ایشان در نقد علمی است؟ آیا ایشان بالاخره توانستند اسم کامل «رابعه» را بخوانند؟

در اين کار، از کتاب «سفر از سرزمين نَه» کمک مي گيريم. آقای عبدی چرا ماجرا را خانوادگی می‌کند؟ آیا اشاره‌ی مشخص به یک کتاب و فقط یک کتاب می‌تواند دلیلی بر صحت حرف‌ها و نتیجه گیری‌های ایشان باشد؟ آیا ایشان نمی‌توانسته در این باره به ششصدوپنجاه‌و سه جلد کتاب دیگر اشاره کند که نظری غیر از این نوشته دارند؟ آیا ایشان پسر خاله‌ی نویسنده‌ی کتاب است؟ اصولا ما در منطق مفهوم‌ها کاستی منبع را برای یک نتیجه گیری علمی نمی‌پذیریم. پس چرا ایشان تنها به ذکر یک کتاب بسنده کرده؟ آیا می‌توان گمان نمود که عبدی برای این که کتاب را معرفی کرده در این وسط پولی هم به جیب زده؟ آیا این خیانت به توده نیست؟

کتاب «سفر از سرزمين نه»، خاطرات دوران بلوغ رويا حکاکيان است از سالهاي انقلاب بهمنِ پنجاه و هفت و پنج سالِ پس از آن. تعریف عبدی از بلوغ چیست؟ رابطه‌ی بلوغ با دوران چیست؟ آیا در دوران بلوغ حرف‌هائی که آدم می‌زند باید مورد استناد واقع شود؟ آیا بلوغ وی باید مورد کند و کاو قرار بگیرد؟ آیا تمام مستندات آقای عبدی مربوط به دوران بلوغ نویسندگان است؟ آیا ایشان به این دوران علاقه‌ی خاصی دارند؟ آیا اصولا کسی که نامش رویا حکاکیان است با توجه به حکاک بودند جد اندر جدش که از طبقه‌ی کارگر محسوب می‌شود؛ مورد توجه عبدی قرار دارد؟

اين کتاب مضامين متعددي دارد همچون «خون زنان» ، «در حاشيه بودن ـ از حاشيه ديدن» ، «نوشتن همچون مرهم» ، «خشونت دين يا سنت» (در خانواده اي يهودي)، همه از چشم شوخ و کنجکاو دختري دوازده ـ سيزده ساله ، که رابطهء عاشقانه اش را با انقلاب بهمن، با «ماهي سياه کوچولو» آغاز مي کند و با سوزاندن دفترها و کتابهائي که هميشه مي پرستيده ، پايان مي دهد. آیا خون زنان دارای مضمون خاصی است یا صرفا چیزی طبیعی است؟ ایشان از کدام قسمت فعل نوشتن به عنوان مرهم استفاده می‌کرده است و طریقه‌ی آن چگونه بوده؟ حرف "یا" در بین دین و سنت چه نوع حرف یائی است؟ چون اصولا ایشان با "یا" مشکل اساسی دارند. آیا با انقلاب می‌توان رابطه‌ی عاشقانه برقرار کرد؟ آیا رابطه‌ی مذکور موجب اعمال بی عفتی نیز شده یا صرفا به تبعاتی همانند ایجاد دی اکسید کربن اضافی با سوزانیدن نوشته‌ها انجامید؟ آیا ماهی مذکور نقش دلال محبت را در این رابطه بازی می‌کرده؟ چرا با وجود ماهی‌های سرخ و سفید ایشان به ماهی سیاه ماموریت داده است؟ آیا نویسنده کتاب پرست بوده؟ نحوه‌ی پرستش کتاب به عنوان یک پدیده‌ی نادر باید از طرف آقای عبدی مورد بررسی قرار می‌گرفت.

در اين مسير، خواننده به همراه راوي، از بسياري موقعيت هاي کميک و خنده آور، اما در نهايت تراژيک ، عبور مي کند و فضاي تلخ و شيرين روزها و سالهاي پس از انقلاب را دوباره در ضميرش زنده مي سازد. کدام مسیر؟ "این" اشاره به کجا دارد؟ مسیر مذکور چند کیلومتر است؟ آیا اصولا خواننده می‌تواند این مسیر را طی کند؟ آیا در طول مسیر نیاز به وسیله نقلیه‌ی خاصی است؟ چرا عبدی لنگ حرف را وسط کار در هوا ول می‌کند؟

خوب سر من به شدت مشغول دوران است هم بصورت ذاتی هم عَرَضی و ماجرا به همین شکل ادامه دارد. چون من سواد هم ندارم و بقیه‌ی بحث که خیلی پیچیده و پر از چیزهای بالای 30 است؛ و من هنوز زیر 30 سال هستم در آن دخالتی نمی‌کنم و بقیه سوالات را 2 سال بعد که سنم اقتضا کرد خواهم پرسید. اِعراب عَرَض را هم گذاشتم که ایشان در خواندن دچار اشکال نشوند و چیز دیگری بخوانند. توضیح هم ندارد. امیدوارم ایشان را نارحت نکرده باشم. حوصله‌ی کِش پیدا کردن و ماجراهای آن‌چنانی را هم ندارم.