پسر قد بلند و رشید. اول سر دخترک محجوب را بوسید و نشاندش در تاکسی. بعد دست دختر را که در دست داشت به لب نزدیک کرد که مصمم شد برای جملهی آخر. دختر هیچ نگفت. پسر: هیچوقت فراموشت نمیکنم. درب تاکسی بسته شد.
تهران بود. چهار راه ولیعصر. ساعت درست روی 14 و تکان نمیخورد. مات صحنه شده بودم.
دخترک انتخاب کرده بود. گریه نمیکرد. قصه به انتها رسید؟
نوشته شده توسط سوشیانت در
6:10 AM
|
The 1000th Saoshyant's Letters |
گاه نوشته‌های امیر عباس ریاضی درباره‌ی الهیات، اجتماعيات، هنر و ...
◙
سوشيانت
[سوشیانس] يعنی سود رساننده؛ نام منجی آخر زمان در دين بهی يا مزديسنا است و هر کس که چنین باشد یا در طلبش گام بردارد نیز، به نوعی خود سوشيانتی دیگر است. اوست که می آيد و اما...
May 2005
*
June 2005
*
July 2005
*
August 2005
*
September 2005
*
October 2005
*
November 2005
*
December 2005
*
January 2006
*
February 2006
*
March 2006
*
April 2006
*
May 2006
*
June 2006
*
July 2006
*
August 2006
*
September 2006
*
October 2006
*
November 2006
*
December 2006
*
January 2007
*
February 2007
*
March 2007
*
April 2007
*
May 2007
*
June 2007
*
July 2007
*
August 2007
*
September 2007
*
October 2007
*
November 2007
*
December 2007
*
January 2008
*
February 2008
*
March 2008
*
April 2008
*
May 2008
*
June 2008
*
July 2008
*
August 2008
*
September 2008
*
■
مسعود بهنود *
داریوش محمدپور *
حلقه ملکوت *
رضا شکراللهی *
امیر حسین سام *
مهدی جامی *
پرونده‌ی ما و غرب *
كورش عليانی *
محمدعلی ابطحی *
نیکان *
مانا مهر *
فاطمه شمس *
فراق *
حنجره *
اسیر دل *
مرتضا دلاوری پاريزی *
آبی رها *
رادیوسیتی *
زمستان است *
میرزا پیکوفسکی *
بزرگمهر حسین پور *
هنوز *
عباس معروفی *
یداله رویایی *
سید علی میرافضلی *
امشاسپندان *
سید مهدی شجاعی *
ناصر خالديان *
مریم مومنی *
احسان عابدی *
مجتبی سمیع نژاد *
میم. نون. *
اردوان روزبه *
الهام رفعتی *
آقای اولد فشن *
فربد *
فرید وحدت *
حسین نوروزی و بانو *
علیرضا مجیدی *
افسون فسرده *
مسیح علی‌نژاد *
سعید تقی پور *
رضا ناظم *
توکا نیستانی *
انکراتیک! *
سید یوسف منیری *
مریم مهتدی *
سه‌شنبه نویسی‌ها *
سهام‌الدین بورقانی *
عباس عبدی *
رامین مولائی *
یاسر میردامادی *
علیرضا مازاریان *
محمد رضا ویژه *
رسول نمازی *
سیدعباس سیدمحمدی *
مهدی قاسمی *
منصفانه *
داستان قصه‌ی ما:
- اگر كار بر مرادِِ من بودى و قلم بر مراد خود بر كاغذ نهادمى، جز تعزيت-نامه‌ها ننوشتمى، اما تو صاحب مصيبت نيستى و مرا از آن غيرت آيد كه هركسى در احوال مصيبت زدگان نگاه كند از راه تماشا، مصيبت زده‌اى بايستى تا اندوه خود با او بگفتمی...
شکوی الغریب. عین القضات.
- در هر حرفی از این نوشته، هزار هزار خروار درد است. بس رنجورم و کسی نیست که با او دمی بزنم... نامه‌ها. همان.
سایر لینک‌ها
|
|
7 نظر:
2khtarak jodaee ro entekhab karde bood???????!!!!
pas chetor toonest gerye nakone?
shayad ham dar del ashk mirikhte
khoda midoone!
shayadam...
to che hesy dashty az in sahne? faghat mate sahne shode boody?
minoo
صحنه این قدر سریع اتفاق افتاد که در آن لحظه فقط ماتش شده بودم.
سوشیانت عزیز ، به نظرت خیلی تند می روم اگر بگویم قصه تمامی ما مدت هاست به انتها رسیده . و تنها خودمان نمی خواهیم باور کنیم این بن بست را ؟
رهای عزیز.
نه که تمامی اما بیش از اینکه می گویند قصه شان به انتها رسیده!
اما کیست که زخم نخورده باشد؟
خُردک شرری هست هنوز.
چه با حال . خوشبحال پسره . مثل آدمیزاد از هم جدا شدن خیلی خوبه .
آنگاه
خورشيد سرد شد
و بركت از زمين ها رفت
و سبزه ها به صحرا ها خشكيدند
و ماهيان به دريا ها خشكيدند
و خاك مردگانش را
زان پس به خود نپذيرفت
...
مردم
گروه ساقط مردم
دلمرده و تكيده و مبهوت
در زير بار شوم جسد هاشان
از غربتي به غربت ديگر مي رفتند
و ميل دردناك جنايت
در دستهايشان متورم ميشد
گاهي جرقه اي جرقه ناچيزي
اين اجتماع ساكت بي جان را
يكباره از درون متلاشي مي كرد
آنها به هم هجوم مي آوردند
مردان گلوي يكديگر را
با كارد ميدريدند
و در ميان بستري از خون
با دختران نا بالغ
همخوابه ميشدند
آنها غريق وحشت خود بودند
و حس ترسناك گنهكاري
ارواح كور و كودنشان را
مفلوج كرده بود
...
شايد هنوز هم در پشت چشمهاي له شده در عمق انجماد
يك چيز نيم زنده مغشوش
بر جاي مانده بود
كه در تلاش بي رمقش مي خواست
ايمان بياورد به پاكي آواز آبها
شايد ولي چه خالي بي پاياني
خورشيد مرده بود
و هيچ كس نمي دانست
كه نام آن كبوتر غمگين
كز قلب ها گريخته ايمانست
قسمتهایی از شعر "آیه های زمینی" فروغ در مجموعه تولدی دیگر
cheghadr sakhte adam sahnei ro ke 2 hafte pish bara khodesh tekrar shode bood ro inja bekhoone....bedoone chashnie ashk...va na dar 4rah valiasr...
Post a Comment
خانه >>