Monday, May 14, 2007

یا صبوری یا...

نمی‌دانم این قطعه‌ی شعر گونه را کجا خواندم یا شنیدم. عجالتا هم‌این را داشته باشید تا بعد.
«باد می‌خواند به گوشم در كوير: يا صبوری كن به سختی يا بمير.»

3 نظر:

Anonymous Anonymous نوشته...

بسم الله الرحمان الرحیم. و به نستعین. انه خیر ناصر و معین.
سلام بر امیرعباس ریاضی ی عزیز.
در دوران خدمت سربازی ام هم خدمتی ای داشتم به نام نوید باقر کرمانشاهی. هم اهل خوشنویسی بود و هم اهل خواندن و تصنیف و اینها. می گفت شجریان بزرگترین فردی است که در عمرم دیده ام. بعداً تصحیح کرد که بزرگترین خواننده است.
ببخشید. هم ذینفع نیستم و هم شاید جسارت است. با ارج نهادن به دوستی و اُنس و رفاقت شما با افراد مختلف:

این جانب احساس کرده بودم که شما ذوب در داریوش محمدپور هستی. طبق مقاله ی جدیدت، متوجه شدم حس بنده درست بوده. به شما توصیه می کنم گمان کنید متفکرتر و عالمتر و فاضلتر و اخلاقی تر از داریوش محمدپور عزیز و سیدیاسر عزیز و دیگر نامبردگان عزیز، در این دنیا وجود دارد. احتمالاً از این حرفها، کسی به شما نزند. احتمالاً از من دلخور می شوی. باکی نیست. چون دوست صادق بودم، به تو گفتم آنچه را که به زعم خودم نصیحت مورد نیازت بود.
حمد و سوره و صلوات می خوانم و نثار روح مرحوم دولابی می کنم، و دست تو را هم به دوستی و خیرخواهی می فشارم.
قربانت.

10:20 PM  
Blogger Saoshyant نوشته...

من سخت در حیرت‌ام که جناب سید محمدی چطور از نوشته‌ی پیشین بنده چنین استنباطی کرده‌اند.
مگر بنده گفته بودم از این عزیزان که نام‌شان آمده اخلاقی‌تر، فاضل‌تر و... وجود ندارند؟ خوب بنده با این افراد رفیق هستم. با هم اختلاف نظرها داشتیم و داریم اما دوست هم هست‌ایم. ایشان شاید برخی مباحثات من با داریوش را نخوانده‌اند که چنین نظری دارند. چه کنم؟ تقصیر بعد انسانی بنده است گویا که نمی‌تواند در یک زمان دوست و هم‌نشین تمامی فضلا و بزرگان شود. عجبا از سخنان ایشان.

10:50 PM  
Anonymous Anonymous نوشته...

بسم الله الرحمان الرحیم
سلام بر امیرعباس ریاضی ی عزیز
از احترام گذاشتنت تشکر می کنم
خب بله
حق با شماست
از سخنان شما چنان نتیجه گیری ای نمی شد انجام داد
***
ببخشید
بیا یک بار برای همیشه از اخلاق داریوشی که کامنتها را در همان ستاد و مقرّ خود جواب می دهد
و از اخلاق کوروشی که افراد از طریق یوزرنیم و پسوورد می توانند برای او کامنت بگذارند
دست بردار
البته شما اخلاق دومی را نداری
کمی به فکر برو

بیا و احترام بگذار به تمام انسانها
وقتی من نوعی برای تو احترام قائل می شوم و وبلاگت را می خوانم و سپس وقت می گذارم و اعتنا تقدیم می کنم و کامنت می گذارم چرا شما جواب من نوعی را در همین مقرّ خود بدهی؟
آیا دوستی ات با تعدادی از عزیزان و این که اخلاق آن عزیزان چنین است اثری بر این که شما کار خود را بد ندانی ندارد؟
***
سخت هم در حیرت نباش
من سریعاً از استنباط نادرستم برمی گردم
افرادی هستند که تا آخرین نفس بر اشتباهات خود پافشاری می کنند
***
در مقاله ی شما صحبت از
دوست ترینها
نبود
صحبت از تأثیرگذارترینها بود
مگر داریوش محمدپور مقاله اش
دوست ترینها
بود و از شما در آن موضوع دعوت به مقاله نویسی کرده بود؟
***
دل من بسته نیست ای رفیق شفیق
من تذکری عرض کردم
حالا شاید دوسوم تذکرم ناموجه باشد و یک سومش موجه
شاید هم تمامش ناموجه باشد
چنان که از جواب دلخورانه ات برمی آید
***
قربانت

10:42 AM  

Post a Comment

خانه >>