لحن نه! چیز دیگری بگو.

لحن کورش را در این نوشته تماشا کن! نگو که لحن را که به تماشا نمی‌نشین‌اند. برای من که لحن نبود. حرفی که حتی از جنس همان حرف‌هائی است که دوست داشتی بشنوی آن‌هم از زبان کسی که خودش را از حرف‌های‌اش هم حتی بیشتر دوست داشتی. 15 سال با کسی باشی و کسی در ذهن‌اش هم که اسم او را مرور کند؛ تو خواهی فهمید. باید که بفهمی. جنس خوب، خوب است. شک داری؟